De naam Steenbergen lijkt een eenvoudige samenstelling van steen- en -bergen. Dit laatste element levert geen problemen op. Ter plaatse is er een aantal pleistocene opduikingen in het later overstroomde hollandveengebied die ongetwijfeld met dit element "bergen" aangeduidt worden. Sommige bergen hebben nog steeds afzonderlijke namen: zie Bokelenberg, Welberg en Westberg; voorts nog de Preekberg, Oostberg.

ONB 1492: 1308 augustus 8, de Nieuwe Keur van Steenbergen. Punt 48: Voert wille wi dat onse scouttaten van Steenberghe moghen enen man setten, ofte twee an den Oestberch ende an den Westberch, ende daeromtrent liede te rasteerne ende vrede te nemene met gheburen ende te rechte te brenghene te Steenberghe.

Gelegen tussen de Oudlandse Straat en de Boomvaart, van de Eikelenberg tot aan het dorp Welberg.[Vervloet, 1972a.]

Parochieel: Oostberg had – zover bekend – geen kapel. Het hoorde onder de parochie Steenbergen, patrocinium: Sint-Jacobus de Meerdere en later Sint-Gummarus, bisdom Luik.[Bijsterveld, 1993, Bijlage 3.]

Staatkundig ca 1500: hertogdom Brabant, land van Steenbergen.

Delahaye, A.. De polders van Steenbergen. In: Steenbergen in de Middeleeuwen. Steenbergen, 1972, 221 - 262.

Vervloet, J.A.J.. Het Steenbergse natuurlandschap. In: Steenbergen in de middeleeuwen. Steenbergen, 1972, 89 - 104.

Vervloet, J.A.J.. De exploitatie voor de bedijkingen. In: Steenbergen in de middeleeuwen. Steenbergen, 1972, 105-172.