Teters, J..

Waddinxveen. Ondergang van een veendorp.

Historisch-Geografisch Tijdschrift 30 (2012) 112 - 123.

Het Groene Hart behoort tot de meest bekende en geliefde landschappen van het land. Heel wat minder populair zijn de dorpskernen in met name het midden en westen van dit gebied. Kernen als Boskoop, Bleiswijk, Zevenhuizen en Moerkapelle gelden als lelijk en saai. Cultuurhistorisch worden deze dorpen vaak met dezelfde woorden afgedaan en ontbreken daarom op menige cultuurhistorische waardenkaart. Ten onrechte overigens. Weliswaar hebben deze dorpskernen geen hoge verblijfswaarde en kunnen ze niet bogen op hoge monumentale waarden, cultuurhistorisch saai of onbelangrijk zijn ze allerminst. Als voorbeeld de ruimtelijke geschiedenis van het oude veendorp Waddinxveen. Eens een bloeiend centrumdorp, nu een vervallen en vooral vergeten achterafstraatje tussen de nieuwbouw van het huidige Waddinxveen.

Waddinxveen. Downfall of a peat village.

When it was founded in the 13th century, Waddinxveen was, according to Dutch standards, a typical agricultural village. The wetness of the soil however severely restricted the possibilities for agricultural use. As early as the 14th century vast areas were being used for the production of peat that was sold to neighbouring cities for fuel. The peat industry and the peat trade brought the village short-lived periods of prosperity and growth, but also twice brought it to the brink of destruction. Peat digging resulted in large artificial lakes that threatened to flood the village of Waddinxveen. From 1700 onwards the village slowly came to an economic standstill and was reduced to a mere hamlet. With little peat left, few other means of earning a living were available. Nowadays the modest remnants of the old village again face a total collapse, because the municipality and the local inhabitants seem to be unaware of its high historical value.